سرویس عناوین خبر

گریز و روضه شب تاسوعا محرم الحرام

گریز و روضه شب تاسوعا محرم الحرام
(پنج شنبه ۳۰ مهر ۱۳۹۴) ۱۲:۲۳

در ادامه متن روضه و مقدمات آن با موضوع شب تاسوعا محرم جهت استفاده مبلغین محترم توسط منبرها تدوین شده است

 
در کتاب خصال و کتاب امالى از ثمالى نقل میکند که گفت:
حضرت امام زین العابدین علیه السّلام نظرى به عبید اللَّه بن عباس بن على بن ابى طالب علیهم السّلام نمود و شروع بگریه کردند و فرمودند: هیچ روزى براى پیغمبر خدا صلّى اللَّه علیه و آله از جنگ احد سخت‏تر نبود، زیرا حضرت حمزة بن عبدالمطلب علیه السّلام که شیر خدا و رسول بود درآن روز شهید شد.بعد از جنگ احد جنگ موته براى پیامبر خدا ناگوار شد که پسر عموى آن حضرت یعنى جعفر بن ابى طالب در آن روز شهید شد.سپس امام زین العابدین علیه السّلام فرمودند: هیچ روزى مثل روز عاشوراى امام حسین علیه السّلام نبود. زیرا تعداد سى هزار نفر که گمان مى‏کردند از این امت بودند اطراف آن بزرگمرد را گرفتند و هر کدام از آنان می خواستند بوسیله ریختن خون امام حسین علیه السّلام بخدا تقرب بجویند.
 
امام حسین علیه السّلام ایشان را یاد آور خدا میکرد ولى نمى‏پذیرفتند، تا اینکه سرانجام آن حضرت را از راه ظلم و کینه و دشمنى شهید نمودند.آنگاه حضرت سجاد علیه السّلام فرمودند: خدا حضرت‏ عباس علیه السّلام ‏ را رحمت کند! حقا که امام حسین علیه السّلام را بر خویشتن مقدم داشت و جان خود را فداى آن حضرت نمود تا اینکه دستهاى مبارکش قطع شد.خداى مهربان در عوض دستهاى عباس علیه السّلام دو بال به وى عطا کرد تا بوسیله آنها در بهشت با ملائکه پرواز نماید. کما اینکه این نعمت را نیز به جعفر بن ابى طالب علیهما السّلام عطا کرد.حضرت عباس علیه السّلام نزد خدا یک مقام و منزلتى دارد که فرداى قیامت جمیع شهیدان براى آن غبطه میخورند.
السَلامُ عَلَیکَ یا اَباالفَضلِ العَباس السَلامُ عَلَیک یا عَبدَ الصالح السَلامُ عَلَیک یا قَمَرَ بَنی هاشم
حضرت عباس علیه السّلام قمر بنی هاشم و روشنایی چشم اهل بیت است که یکی از سخت­ترین لحظات برای اهل بیت علیه السّلام شهادت او بود و بسیار مظلومانه به شهادت رسید.
 
ز گلزار صداقت لاله­ای خوش رنگ و بو می­رفت
به میدان شجاعت تا ابد نامی نکو می­رفت
بنی­هاشم در آن ساعت خدایا بی­قمر می­شد
که سوی آسمان­ها ساقی مهتاب­رو می­رفت
به چشمش بود تیریُّ و چو با صورت زمین افتاد
دوباره تیرباشدت به چشم او فرومی رفت
 
 
 
ابی مخنف می­نویسد:
وقتی که دست­های عباس علیه السّلام جدا شد، در حالی که از دو طرف دستش قطرات خون می­ریخت به دشمن حمله کرد تا اینکه ظالمی با گرز آهنین بر سر مبارکش زد و آن را شکافت آن هنگام آن مظلوم به زمین افتاد و در خون خود غوطه­ور گردید و صدا زد.
یا أخی یا حسین علیک منی السلام یا أخی ادرک أخاک(1)
ناگهان از سوی آن قوم شریر
همچو باران بر سر او ریخت تیر
دست او افتاد و مُنشق گشت سر
مُنخسف شد ماه و انشقَّ القمر
چون ز زین افتاد بر بالای خاک
گفت در دم یا أخا ادرک أخاک
امام حسین علیه السّلام مانند شهاب ثاقب به بالین عباس علیه السّلام شتافت او را غرق در خون دید که پیکرش پر از تیر شده و دستهایش از بدن جدا شده و چشمهایش تیر خورده­اند
«فوقف علیه منحنیاً
و جلس عند رأسه یبکی
حتّی فاضت نفسه ؛
با کمر خمیده به عباس نگریست و سپس در بالین او نشست و گریه کرد تا عباس به شهادت رسید».با صدای بلند گریه کرد و فرمود:
«الآن انکسر ظهری
و قلّت حیلتی
و شمّت بی عدوّی ؛
اکنون پشتم  شکست و رشته­ی تدبیر و چاره­ام از هم پاشید و دشمن بر من چیره شد و شماتت می­کند.
سقای دشت کربلا ابالفضل
دستش شده ازتن جدا ابالفضل